Έχοντας η ίδια μετατρέψει το dating και τη συνέχεια και εξέλιξη αυτού φυσικά, σε ναρκοθετημένη ζώνη, από την οποία δεν μπορείς να διαφύγεις. Όχι επειδή δεν θέλεις, αλλά επειδή δεν μπορείς. Και το drama που κυνηγάς σε κάθε σου εκδοχή, σε προβληματίζει χωρίς καν να ξέρεις το γιατί. Δεν θα έπρεπε. Δες τους λόγους, και πάψε να αναρωτιέσαι:
- Σε ελκύουν κάθε λογής προβληματικές περιπτώσεις και κ@@παιδα. Δεν είναι ότι έχεις απλά το μ@@κομαγνήτη, όλα τα κακά παιδιά σε τραβάνε με μανία κοντά τους, σαν δεύτερη φύση σου ένα πράγμα. Και δεν μπορείς να διαφύγεις…
- Τρως άπειρη ενέργεια και χρόνο, προκειμένου να κάνεις το αγόρι σου ευτυχισμένο. Με τη δική σου ευτυχία να παραπετιέται κάπου στην άκρη ή να αποτελεί δευτερεύον ζήτημα…
- Καταπιέζεις τα συναισθήματα σου. Συστηματικά και κατά βούληση. Λίγο για να αποφύγεις συγκρούσεις, λίγο για να μην ασχοληθείς παραπάνω από όσο μπορείς να αντέξεις, το αποτέλεσμα είναι ένα και κοινό. Και η ίδια βρίσκεσαι απότομα στη διακεκαυμένη ζώνη, από όπου δεν υπάρχει σωτηρία…
- Ζητάς διαρκώς συγγνώμη, ακόμη και εκεί όπου δεν υπάρχει λόγος. Γιατί;;;
- Η σχέση σου κάνει κύκλους. Όλα μέλι γάλα δηλαδή στην αρχή, μετά σκοτώνεστε, μετά ξανά όλα μέλι γάλα, 9 στις 10 περιπτώσεις με δική σου πρωτοβουλία. Και πάει λέγοντας…
- Η αυτοεκτίμηση σου εξαρτάται από τη μεταχείριση που ο σύντροφος σου επιφυλάσσει. Δεν κοιτάς το παραμικρό άλλο στοιχείο, απλά προβαίνεις μόνη σου στα απαραίτητα συμπεράσματα. Και ξεκινά ένας νέος κύκλος αυτομαστίγωσης και αυτολύπησης…
- Όσο κι αν προσπαθείς να δημιουργήσεις μία «φυσιολογική» σχέση, με όσα μπορούν να περιεχθούν στα σχετικά εισαγωγικά, συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να μην μπορεί να ανταποκριθεί σχετικά. Και το show goes on and on and on…
- A, έχεις άλλη μια κατηγορία αγορακιών προς την οποία κατευθύνεσαι:αυτή των bossy, κτητικών, με μανία ελέγχου παιδιών. Οι οποίοι δεν πρόκειται να σε αφήσουν σε ησυχία, εάν δεν σε κοντρολάρουν πλήρως. Οι καταστάσεις που πυροδοτούνται από εκεί και πέρα είναι, όπως έχεις βαρεθεί να διαπιστώνεις, εξτρά δραματικές.
- Γίνεσαι η δουλάρα καθενός από τα αγόρια σου. Η νοικοκυρά και μαμά του, που δεν θα επιτρέψει να του λείψει τίποτα από εδώ και στο εξής. Και στη συνέχεια καταπιέζεσαι ψυχολογικά ότι δεν περνάς καλά, ότι σου έλαχε ξανά κάποιος ο οποίος δεν σου φέρεται όπως σου αξίζει και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά. And the drama goes on…
Καλά, το γνωρίζω ότι υπάρχουν άπειρες εκδοχές του δράματος σου, και ακόμη περισσότερες πιθανότητες που θα μπορούσες να συμπεριλάβεις στον σχετικό κατάλογο, αλλά νομίζω ότι έγινα ιδιαίτερα περιεκτικός ακόμη και με αυτές τις λίγες. Δεν είναι εκεί το θέμα. Αλλά στο να συνειδητοποιήσεις ότι η ίδια κάνεις το κακό στον εαυτό σου, και εν συνεχεία υπερθεματίζεις περί αυτού, προσπαθώντας να αυτομαστιγωθείς και να σε τιμωρήσεις. Παράνοια; Το ξέρω. Λογικό; Καθόλου. Είπαμε, οι παράγοντες της σχετικής εξίσωσης δεν απαντώνται ούτε στα τυρογαριδάκια, ούτε σε άγνωστα περιβάλλοντα, αλλά στο κεφαλάκι σου. Βρες τη λύση που σου ταιριάζει και βγες από τα τρυπάκια του dating drama που σου χαρίζεις ολόψυχα. Ενίοτε, πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι σου αξίζει και κάτι καλύτερο. Και να παλέψεις για αυτό, από κάθε δυνατή σκοπιά. Δεν θες κάτι περισσότερο, ούτε θα έπρεπε, άλλωστε. Στην εφαρμογή να σε δω…
marymary.gr