Αν ήθελα να σε προβοκάρω και εγώ, θα μπορούσα να αναρωτηθώ τι ακριβώς αναζητάς από έναν εμφανέστατα τόσο διαφορετικό σου άνθρωπο, και γιατί μπλέκεις σε λούμπες, τις οποίες θεωρητικά θα έπρεπε να έχεις την εμπειρία και ωριμότητα να αποφεύγεις. Αλλά όχι, δεν θα το κάνω. Απλά θα σου απαντήσω, με τη μορφή ερωτήσεων. Και πιστεύω ότι, αν τις απαντήσεις έντιμα, θα έχεις και την απάντηση στο ερώτημα που τόσο πολύ σε καίει:
Για ΠΟΣΟ διαφορετικούς κόσμους μιλάμε; Ενδέχεται να πρόκειται για αστρικά συστήματα που απέχουν άπειρα έτη φωτός, αλλά μπορεί και απλά για κατ’ ουσία κοντινούς στο χαρακτήρα ανθρώπους, με εσένα να είσαι ανίκανη να εντοπίσεις ακόμη και τις βασικές ομοιότητες μεταξύ σας. Κάτι σε μπερδεύει και δεν σε αφήνει να δεις καθαρά εν προκειμένω, γεγονός που δεν είναι δα και εγκληματικό, αλλά που οπωσδήποτε αφήνει μια μικρή κρίση να σοβεί υποδόρια στη σχέση σας. Και να είναι έτοιμη να προκαλέσει σεισμό πολλών Ρίχτερ…
Είναι διατεθειμένος να κάνει υποχωρήσεις; Γιατί, αν μιλάμε για ένα τυπάκι, που είναι απόλυτα οκ με τον εαυτό του, περνάει τέλεια και δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να κάνει την παραμικρή παραχώρηση για πάρτη σου, τότε ναι, υπάρχει ζήτημα. Το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί ενδελεχώς, μαζί και με τις υποχωρήσεις που η ίδια απαιτείς βεβαίως, και οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν εξωφρενικές. Πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις, μην το ξεχνάς αυτό…
Εσύ είσαι; Πολύ πιο καυτό ερώτημα, ακριβώς επειδή πάντα όταν έρχεται στον δικό μας τομέα ευθύνης το πράγμα, κάπου αρχίζει και χωλαίνει, κάπου μας ενοχλεί, χωρίς να θέλουμε να το παραδεχτούμε, και ότι είμαστε βέβαιοι ότι ο τέλειος εαυτούλης μας είναι εκείνος, στις ανάγκες και τα θέλω του οποίου θα προσαρμοστούν θέλουν δεν θέλουν όλοι οι γύρω μας. Δεν είναι έτσι, κοπελιά. Και με το αγόρι σου, ακόμη περισσότερο. Όπως αυτός θα προσπαθήσει να έρθει προς την πλευρά σου, αντίστοιχα θα πρέπει και εσύ να εκτείνεις το χέρι σου, για να τον φτάσεις.Συνεπώς, εάν η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα είναι ένα εκκωφαντικό όχι, άκου το τσουνάμι να σε πλησιάζει ταχύτατα…
Πρόκειται για διαφορές που είναι συμβιβάσιμες; Γιατί προφανώς και αν μιλάμε για τα δύο απόλυτα άκρα, καθώς και για ποιότητες, οι οποίες δεν μπορούν να τύχουν ούτε διαπραγμάτευσης, ούτε καν συζήτησης για να προσπαθήσετε να βρείτε έναν κοινό τόπο συνεννόησης, τότε το ζήτημα τελειώνει και η όλη φάση υποτροπιάζει. Υπάρχουν αδιαπραγμάτευτα πεδία εντός μας, και είναι απόλυτα θεμιτό και λογικό. Αν το αγκάθι βαράει ακριβώς σε αυτά, τότε πολύ φοβούμαι ότι δεν έχεις μεγάλα περιθώρια ευελιξίας, ούτως ή άλλως. Οπότε, καλά θα κάνεις να ψάξεις για άλλες διεξόδους.
Γουστάρεις στα αλήθεια να παλέψεις για το όλο θέμα; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα, και το αμέσως προηγούμενο του αγωνιώδους σου «έχουμε καμία ελπίδα;» Μόνη σου θα απαντήσεις, όπως και να γίνει. Την ελπίδα οι ίδιοι την παρέχετε στους εαυτούς σας, εφόσον έχετε και τη διάθεση και τις ψυχικές και ηθικές αντοχές να φορτίσετε τον οργανισμό σας με τη σχετική καύσιμη ύλη. Αν οι κόσμοι σας είναι ολωσδιόλου ξεχωριστοί, τότε μόνο το γεγονός της επιθυμίας σου ή μη να παλέψεις για να βρει τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα καταστήσουν τον δικό του αποδεκτό, θα σου δώσει και την απάντηση που ζητάς. Αν κλειστείς στον δικό σου, και αποκλείσεις τη σχετική πιθανότητα, συνειδητά επίσης επιλέγεις τον δρόμο της σύγκρουσης, σε μία πορεία που είναι δυσχερώς αναστρέψιμη.Είναι εξαιρετικά απλός ο γρίφος, όσο κι αν επιλέγεις να χάνεσαι εντός του. Και τα συναισθήματα σου οι σημαντικότεροι βοηθοί στην επίλυση του, με όσο ειλικρινέστερα, τόσο ευκολότερα να σου δίνουν τα κλειδιά που χρειάζεσαι και το φιλί της ζωής, για να προσπαθήσετε, όσο περισσότερο μπορείτε για αυτή τη σχέση. Είσαι έτοιμη; Απάντησε και προχώρα. Με τον κόσμο σου στα χέρια, προς τον δικό του, ολοταχώς…
marymary.gr