Έχω μία δήλωση! Μία πολύ σοβαρή δήλωση να κάνω!!! Είμαι άρρωστη!! Ναιιιιι! Από χθες το βράδυ που κοιμήθηκε η μικρή μου εγώ μέσα σε λίγη ώρα αρρώστησα! Και να το συνάχι και να ο βήχας και να τα δέκατα! Αλλά ευτυχώς κοιμόταν το παιδί οπότε λέω εντάξει ρε παιδί μου θα το βγάλω το βράδυ.
Και πάω να ξαπλώσω. Και νάτος ήρθε και ο μπαμπάς! Εγώ να βλέπω Downton Abbey να με ταξιδεύει σε άλλη εποχή,σε ένα βολικότατο κρεββάτι διακοσμημένο με μυξομάντηλα, τα μάτια σε γλάρα, και τσουπ τσουπ έρχεται κοντά! "Τι έπαθες αγάπη;" με ρωτάει! Τι να πάθω καλέ; Εδώ είπα να κοιτάξω τις νέες τάσεις διακόσμησης οι οποίες τονίζουν πως τα χαρτιά υγείας ανοιχτά επάνω στο κρεββάτι είναι trend, και είπα να τις ακολουθήσω. Το προσπερνώ το σχόλιο που έκανα στο μυαλό μου μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου και απαντώ "Τι να κάνω; Αρρώστησα!"απαντώ με φωνή που έβγαινε από τη μύτη και όχι από το στόμα. "Αχ σε κόλλησα;" με ρωτάει. "Μπα λέω αρρωστιάρης καιρός, όλοι άρρωστοι είναι" απαντώ χωρίς να τον βρίσω που όντως με κόλλησε και πριν ακόμα τελειώσω τη φράση το χέρι του αρχίζει να απλώνεται!! "Ωπα!" του λέω λες και χόρευα ζορμπά! "Ελα, μου λέει, θα χορέψουμε; Τι ώπα;" "Τι τι ώπα καλέ; Που πάει το χέρι σου ρε μπαρμπαμπέν;" λέω, και νάτο, το βλέπω στην άκρη των χειλιών του εκείνο το πονηρό χαμογελάκι και στα μάτια του εκείνο το βλέμα όλο υποσχέσεις ..... μη χέσω! "Αψου!!!!" και ταρακουνιέται το σπίτι!! "Ααααα είσαι άρρωστη ε;; Δεν μπορείς!". Ελα ρεεεεεε, πως έβγαλες αυτό το συμπέρασμα;; Απορώ!! "Ναι ρε αγάπη, άντε τρίψε με λίγο με οινόπνευμα μπας και στρώσω χαρακτήρα" του λέω και τι μου λέει; "Μπα αύριο γιατί τώρα είμαι ψόφιος". Μπαααααα;;;; Τώρα θυμήθηκες;;; έχε χάρη που είμαι πτώμα και δεν έχω κουράγιο. Και προσπάθησα να κοιμηθώ. Το βράδυ ανήσυχο. Και να πετάγομαι να ψάχνω το χαρτί διότι είχαμε διαρροές στη μύτη και κάθε φορά αυτός να τρομάζει με την ατάκα "Ε ρε φάντασμα,τι πετάγεσαι;;".Χμμμ άλλη φορά φροντίζω να ενσωματώσω στη μύτη μου χαρτιά για να με σε ξυπνάω. Θα χώσω γάζες μέσα στα ρουθούνια για να μη σε ενοχλώ!
Και ξαφνικά αφου κοιμήθηκα, μέσα στον ύπνο μου, ακούω "μαμάααααααααααααααα ααααααααα αααααα". Φτου λέω ξύπνησε η μικρή,σήκω @#&!#%@!! Ο άλλος κάτι ροχαλητά, ήταν και ανάσκελα, αμαξοστοιχία Λαρίσης-Λιανοκλαδίου!
Και όλο το πρωί να ταίσεις το παιδί,να μαζέψεις, να δουλέψεις, να μαγειρέψεις, να προσπαθήσεις να ξυπνήσεις και τον κύριο να σηκωθεί μπας και σε βοηθήσει λίγο τη καημένη που περνάς όλο αυτό το λούκι αλλά μπαααα...... γυρνάει τη πλάτη, ρίχνει και ένα βρίσιμο που τον ενοχλώ και τα πίσω μπρος εσύ.
Τα κόκκαλα στο μεταξύ να τρίζουν σαν τη πόρτα της ντουλάπας της γιαγιάς μου,εκείνης της προπολεμικής που την άνοιγες και νόμιζες θα βγει ο Κολοκοτρώνης από μέσα! Να αναφέρω ότι έχεις να μαζέψεις και ρούχα,και το δωμάτιο του παιδιού,και αφού το μαζεύεις να γυρνάς τη πλάτη και όλα σε χρόνο ντετέ να είναι πάλι έξω! Φτουυυυ! Αύριο θα τα ξαναμαζέψω.
Και εκεί που λες άιντε να κοιμηθεί και η μικρή για μεσημέρι ,ακούς τη φωνή από το υπερπέραν "Καφέεεεεεεεεε". "Στη Βραζιλίααααααα" του απαντώ νευριασμένη και βάζω το παιδί για ύπνο."Ωχχχ μωρέ πάλι νεύρα έχεις και γκρινιάζεις!!"σου λέει ξύνοντας το κεφάλι από τον ύπνο, και καθώς τεντώνεται του φεύγει και "μία" από το ζόρι! "Καλά ρε συ τόση ώρα σε ξυπνάω γιατί δεν ξυπνάς" τον ρωτάω ταλαιπωρημένη με το μαλλί λάχανο από το τράβηγμα στα παιχνίδια με τη μικρή! "Γιατί; ήρθες και με ξύπνησες;;;" με ρωτάει όλο απορία! "Πλάκα μου κάνεις;" του λέω, "η μικρή έκανε τραμπάλα επάνω σου και της μιλούσες κιόλας". "Α ναι; Και τι έλεγα;". Εκεί αρχίζω και φουντώνω!!!! "ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΡΕ!!!ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ" του απαντώ όλο "γλύκα". "Αχ ναι εσύ ήσουν άρρωστη , καλά φαίνεσαι τώρα" μου λέει! Πριν πάρω το κομοδίνο και του το φορέσω κολλάρο φεύγω για να μη γίνω χειρότερα! "Καφέεεε" μου φωνάζει!! "Αι σικτίρρρρ!!"απαντώ όλο "νάζι".
Χαπακώνομαι λοιπόν και σκέφτομαι,μήπως κάθε φορά που είναι άρρωστη μία μητέρα, σύζυγος, σύντροφος, θα έπρεπε μαζί με το depon, τι άλλο πίνει να δίνουν και ψυχοφάρμακα; διότι εκτός από τη γρήγορη ανάρρωση,πόσο ακόμα να αντέξουμε ότι δεν υπάρχει κανείς να μας φροντίσει σε μία δύσκολη στιγμή, και από πάνω ζητάνε και καφέ!!Αιντε μη πω τίποτα για τον καφέ του!! Αιντεεεε! Θα καλυτερέψω, που θα πάει......
Μήπως κορίτσια ζείτε και σεις κάτι παρόμοιο;; Ετσι για να μη νιώθω μόνη. Μην αρρωσταίνεται κορίτσια,γιατί και τη σούπα που ίσως προσπαθήσει να σας φτιάξει το πιο πιθανό είναι να σας τη κάψει! Άντε βρε περαστικά μου!